Lezing: Tibetaanse Lama
Verslag Lezing
Tibetaanse Lama Amnyi Trulchung Rinpoche
Op 6 juni 2014 hebben wij voor de 2de keer de Tibetaanse Lama Amnyi Trulchung Rinpoche mogen verwelkomen BIJ De Boerentuin.Rinpoche gaf hier een lezing met als onderwerp "De Kracht van Geluk".
Het zou aanmatigend zijn om te denken dat ik hier verslag kan doen van de wijsheden die Rinpoche deze avond gedeeld heeft met de aanwezigen. Ook zou het tekort doen aan de materie omdat de context verloren zou gaan daar deze was afgestemd op de vragen en wat er leefde bij de aanwezigen deze bijeenkomst.
Toch lijkt het mogelijk om een kleine samenvatting te geven daar er ook wat oefeningen bij horen. Oefeningen die wij allen kunnen doen, jong en oud en ongeacht opleidingsniveau of fysieke gesteldheid.
De samenvatting en het voorbeeld zijn beslist niet de woorden die Rinpoche gebruikt heeft. Wel is het overeenkomstig de boodschap en is het, net zoals Rinpoche doet, in een vergelijking opgeschreven zodat zaken beeldend voor te stellen zijn. Rinpoche houdt van humor en niets menselijk is hem vreemd. Wat men met die menselijkheid doet is een ieders eigen verantwoordelijkheid.
Korte samenvatting
De Kracht van Geluk ligt binnen ieders vermogen om vrij te kunnen beleven. Ook heeft iedereen een [zekere mate van] verantwoordelijkheid voor zijn eigen geluksgevoel. Verder ligt er in het delen van geluk een mogelijkheid om het eigen gevoel van geluk te verdiepen. Wij zijn niet afhankelijk van de ander als het gaat om het beleven van de Kracht van Geluk. Het is van belang om erachter te komen waarvan wij gelukkig worden, en dat pad te bewandelen. Datgene waar wij niet gelukkig van worden is niet de bedoeling om vrijwillig te ervaren. Het is van belang dat wij leren dat het aangeven van grenzen en stellen van kaders belangrijk is om de Kracht van Geluk te kunnen beleven. De grenzen en kaders komen bij uzelf vandaan, niet bij de ander. We dienen ook zelf de consequenties te nemen van deze grenzen en kaders en nemen daardoor onze verantwoordelijkheid voor ons geluksgevoel. Gelukkige mensen zijn een inspiratie voor anderen om dezelfde weg te bewandelen.
Voorbeeld
Als de ander stink scheten laat en u wordt daar niet gelukkig van dan kunt u met de ander in gesprek gaan. Na aanleiding van een dergelijk gesprek is het mogelijk dat de ander op de gang of buiten zich van de scheten ontlast. Of dat de ander u waarschuwt zodat u tijdig de ruimte of nabijheid van de ander kan verlaten.
Het begint er in ieder geval mee dat u zich minder (of helemaal niet) gelukkig voelt door de stink scheten van de ander. Vervolgens maakt u uw gevoel hierover kenbaar aan de ander, met het verzoek samen een oplossing te zoeken waarbij beide partijen zich gelukkig kunnen voelen. U geeft dit aan door hier duidelijk en met compassie over te communiceren, dus niet door middel van hints en verwijten.
Dit is een grens die u dan stelt. U bent iets tegengekomen dat u niet leuk vind. De consequentie van datgene dat u niet leuk vind is dat het gevoel van geluk niet vrij kan stromen bij u. Bij elke stinkscheet stagneert het gevoel van geluk door een gevoel van 'niet leuk vinden'.
Vervolgens kan er, door communicatie, een oplossing [kader] gezocht worden waarbij u zich beiden gelukkig kan voelen. Hier bent u beide verantwoordelijk om de grenzen te verkennen van uw beider geluksgevoel met het laten en accepteren van stinkscheten als thema. Voor de ander kan het laten van stinkscheten wellicht een enorm geluksgevoel teweeg brengen en is dan niet van plan om dit gevoel zomaar terzijde te zetten door geen stink scheten meer te laten.
De ander kan zich binnen een door u beide bepaald kader van de stinkscheten ontlasten, en u kan binnen dit afgesproken kader de stinkscheten tolereren.
Soms echter kan de ander zich niet confirmeren aan welk kader dan ook, omdat deze nou eenmaal diep gelukkig wordt van het te pas en te onpas laten van stink scheten. Tegelijkertijd kan u zich niet neerleggen bij het feit dat u moet leven met een constante ervaring van stink scheten. Mag u dan blijven verlangen dat de ander zich aanpast? Mag u zichzelf dan keer op keer blootstellen aan deze ervaring van on-gelukkigheid?
De boodschap die u daarmee afgeeft aan de ander is: jou geluk betekend mijn ongeluk. De vraag is: is dat een liefdevolle verbinding tussen u en de ander?
De boodschap die u aan uzelf geeft is: mijn geluksbeleving is ondergeschikt aan de geluksbeleving van de ander, ik ben ondergeschikt aan de ander. U zet uzelf daarmee onmiddellijk in een afhankelijke positie en stelt daarmee dat de ander verantwoordelijk is voor uw geluksgevoel. De vraag is: is dat een liefdevolle verbinding tussen u en uw Zelf?
Wellicht is het liefdevoller naar beide partijen om de volledige verantwoordelijkheid voor uw eigen geluksgevoel te nemen. Dat betekend dat u de ander zijn geluk zelfstandig kan laten beleven en dat u zelf uw geluk elders gaat ervaren waarbij u niet steeds wordt blootgesteld aan ervaringen waarvan u inmiddels weet daar niet gelukkig van te worden.
Moeten we in nabijheid van de ander blijven ook als wij daar ongelukkig van worden? Moeten wij in de nabijheid van de ander blijven als wij verlangen dat deze moet veranderen voor ons eigen geluksgevoel?
Of moeten wij respect hebben voor het geluk van de ander en onszelf en de ander loslaten zodat ieder de kans heeft op een vol en waardig geluksgevoel?
Volgens het Boeddhisme heeft iedereen recht op Geluk, en is het leven bedoeld om zelfstandig het pad van geluk te bewandelen, en dient een ieder daar zelf zijn verantwoordelijkheid in te nemen.
Oefeningen om de Kracht van Geluk te beleven:
Geluk is niet iets wat we alleen kunnen bereiken na de dood of als we ons een leven lang ellendig hebben gevoeld. Geluk bereikt u niet door datgene te doen en doorstaan waarvan u niet gelukkig wordt. Ook het accepteren van zaken waarvan u niet gelukkig wordt is niet de weg om de Kracht van Geluk te ervaren. Noch een leven lang bidden tot een God of Goden buiten uzelf of het leven in armoede of grote rijkdom zal de vanzelfsprekendheid van geluk met zich meebrengen. De Kracht van Geluk ligt erin als we het volledig beleven. Dus in het Denken, het Voelen én het Doen.
DENKEN: Iedere negatieve gedachte waarvan u zich bewust wordt mag u loslaten d.m.v. uitademen. Daarvoor in de plaats denk u één of meerdere positieven gedachten.
U bent nu bezig de aarde (denken) gezond te maken zodat de ideeën die hierop wortel schieten ook van een gezonde en voedende aard zullen zijn en bijdragen tot ieders welzijn.
VOELEN: Ieder gevoel van tevredenheid, hoe klein ook, mag u koesteren alsof het de volledige invulling van uw leven is. Adem het in, adem het door uw lichaam. Stel u voor dat u er open voor staat om het volledig te voelen en adem het uit zodat u het daardoor deelt met alles en iedereen om u heen.
Na verloop van tijd kan u ervaren hoe u kan genieten van een bloem, een insect, het weer, een kinderlach. Hoe klein ook het genieten is, u mag het koesteren alsof het de volledige invulling van uw leven is. Adem het in, adem het door uw lichaam. Stel u voor dat u er open voor staat om het volledig te voelen en adem het uit zodat u het daardoor deelt met alles en iedereen om u heen.
DOEN: Doe iedere dag minstens 1 onbaatzuchtig ding voor een ander waarvan u weet dat het de ander gelukkig kan maken. Dit hoeven geen grote dingen te zijn.
Een briefje bij het lunchpakketje van uw partner of kind met de boodschap hoe bijzonder u hem of haar vind. Een tas dragen voor een vreemde bij het boodschappen doen. Iemand laten meelopen onder je paraplu als het regent. Het kind dat geen geld heeft voor de draaimolen maar waarvoor nu opeens wel betaald is. Een bos bloemen bij het bejaardenhuis afgeven bij de balie voor iemand wiens achternaam begint met ? (een door u gekozen willekeurige letter van het alfabet). Iemand spontaan groeten op straat. Een compliment geven aan een vreemde over zijn of haar kleding of uiterlijk of mooie stem. Enzovoorts...
Van groot belang is dat u uw best doet om onbaatzuchtig te werk te gaan, dus geen dank je wel te verwachten en als u een cadeautje geeft het dan ook daarmee direct los te laten. Dus als de ander denkt dat hij er weer iemand anders heel gelukkig mee kan maken en het door u gegeven cadeautje weer weg geeft (doorgeeft) dat u zich daarover niet vervelend hoeft te voelen, maar oprecht blij kan zijn dat u hebt bijgedragen aan iemands geluk. Dat dan twee keer zelfs, ten eerste het geluk van degene aan wie u zelf het cadeautje gaf, vervolgens het geluk van degene die door de ontvanger is uitgezocht om het cadeautje te krijgen...onbaatzuchtig iets geven, iets doen, iets ontvangen...
Oók onbaatzuchtig ontvangen is belangrijk, u ontvangt zonder dat u zich verplicht voelt iets terug te doen.
Als u het aanneemt dan is een dankwoord de beleefdheidsvorm waarmee we aangeven dat u er blij mee bent, er gelukkig van bent geworden. Als u er echter niet gelukkiger van wordt dan hoeft u het cadeautje niet aan te nemen. U kan zich echter voorstellen dat de ander de bedoeling heeft gehad hierdoor bij te dragen aan uw geluksgevoel. Het is dan ook vriendelijk als u kan zeggen dat u de gever enorm bedankt voor de intentie en dat u die graag aanneemt, maar dat het materiële presentje wellicht een betere plek bij iemand anders kan vinden dan bij u. Hoe goed bent u in eerlijk en onbaatzuchtig ontvangen, onbaatzuchtig geven, onbaatzuchtig iets doen voor een ander...datgene wat zonder naam en toenaam plaatsvind...
En terwijl u nadenkt over uw antwoord, probeer ik mijn antwoorden iedere dag in mijn leven vorm te geven...zoveel mogelijk, als ik het niet vergeet...!
En om te zorgen dat ik het niet vergeet, en dat wij allemaal het niet hoeven te vergeten, hebben we Lama Amnyi Trulchung Rinpoche ook weer uitgenodigd voor volgend jaar -2015-
We hopen dat u er dan ook (weer) bij bent met al uw vragen, opmerkingen en aanvullingen.
Zodat we het gezamenlijk dan ook weer tot een bijzondere ont-moeting kunnen maken.
De planning staat ter zijner tijd in de agenda van 2015 op deze site vermeld.
Graag tot Ziens!
Barbera en Jack Wever
|
|